30/05/2004 & 31/05/2004

De eerste pinksterdag was nog maar zeven uren oud toen de drumband van het gilde al aangetreden stond voor de reveille. Na de rondgang door Groeningen werden de tamboers bij de aftredende koning Theo van Kessel ontvangen voor de traditionele koffietafel. Verhalen over het koningschap van Theo werden nogmaals doorgenomen en er werd al volop gesproken over de strijd om het koningschap die deze Pinksterdag zou gaan losbarsten. Dat de koningsvogel een taaie rakker zou gaan worden was al bijna zeker, want de timmermanskunsten van Theo kennende…

Om vier uur vertrok het gilde onder goede weersomstandigheden naar het oude schietterrein, waar volgens traditie eerst door alle gildebroeders een schot werd gelost op de houten vogel. Voordat er met dit schieten werd begonnen werd de nieuwe beschermheer van het gilde, Karel van Soest, geïnstalleerd door de hoofdman Jac Gerrits. Waar kon de installatie beter plaatsvinden dan onder de schutsboom waar eeuwenlang om het koningschap is gestreden door onze voorouders. Eenmaal aangekomen op “De Lêmse Kuul” werd de echtgenote van de nieuwe beschermheer een bloemetje aangeboden, de vogels werden op de schutsbomen geplaatst en onder dreigende regenwolken werd de koningsvogel bevrijd door de herenscheuten van koning Theo van Kessel, de erehoofdman, pastoor, beschermheer, hoofdman en keizer. Dit was voor Theo tevens zijn laatste handeling als koning van het gilde, hierna werd hij van zijn koningszilver ontdaan en kon de strijd losbarsten.

Na 37 schoten bij de jeugd was het Jordi van Kessel, welke voor de tweede maal in de voetsporen van zijn vader trad en de koningstitel veroverde. De andere koningsvogel bleek inderdaad van zeer goede makelij en pas na 488 schoten, in de langzaam invallende duisternis, was het Bert Willems welke met een welgeraakt schot de vogel omlaag liet tuimelen en zich voor het komende jaar koning van het gilde mocht noemen. In het donker werd teruggemarcheerd naar gildehuis “De Zandpoort” waar nog een korte vendelhulde aan de beide koningen werd gebracht. Hierna werd nog gezellig onder het genot van enkele drankjes de dag doorgenomen.

De volgende morgen, voor velen na een korte nachtrust, werden de inwoners van Groeningen om zeven uur gewekt door de trommen van de tamboers. Na een korte stop bij beide koningen moest er weer haast gemaakt worden om op tijd opgesteld te kunnen staan voor de Heilige Mis van 10.00 uur. Alles bleek geregeld voor de Heilige Mis in de open lucht; de kiosk stond opgesteld en de vlaggen wapperden in de wind. Er was echter een kleine spelbreker in het geheel, de lucht werd steeds donkerder en dreigende regenwolken kwamen opzetten. Uiteindelijk werd de noodgedwongen keuze gemaakt om de Heilige Mis niet in de buitenlucht te houden maar in de kapel. Met medewerking van de zangvereniging Groeningen werd in een bomvolle kapel een sfeervolle mis uitgevoerd. Na een korte overvendeling van de nieuwe koning, beschermheer en pastoor werd er weer afgemarcheerd naar het gildehuis voor de traditionele brandewijn en het teren.

Rond de klok van zeven uur ’s avonds werden de koningin en de jeugdkoningin onder langzaam neersijpelende regen ingehaald en kon het koninginnebal beginnen. De receptie van de koningsparen en de jubilaris Tinie Martens werd druk bezocht. Tinie werd ’s avonds nog eens extra in het zonnetje gezet door de hoofdman en kreeg een zilveren schild aangeboden voor zijn 25 jarig lidmaatschap van het gilde. Het gilde en de inwoners van Groeningen kunnen terugkijken op een geslaagde Pinksteren.